Doordat er dagelijks duizend en meer bijen geboren worden in de korf, zit de korf vol van bijen van verschillende leeftijd. Er zijn dus steeds voedsterbijen, kuisbijen, vliegbijen. Deze taakverdeling maakt van de bijenstaat een goed georganiseerde samenleving.
Naast de werksters zijn er ook nog de darren, mannelijke dieren die uit onbevruchte eitjes geboren worden. Hun enige taak is te paren met een nieuwe koningin, waarna ze sterven. De mannetjes die de paringsvlucht van de koningin overleven, worden na enkele weken op een nacht uit de korf gegooid. Ze sterven van honger en kou.
De bijen hebben een eigen taal waardoor ze aan elkaar vertellen wat ze moeten doen. Als je in de zomer een schoteltje vol met jam in de tuin zet, zul je merken dat er na enkele uren vele bijen op af komen. Eens dat er een verkennersbij je schoteltje gevonden heeft, vliegt ze terug naar de korf en vertelt ze haar vriendinnen over haar rijkelijke vondst. Die komen daarna recht op hun doel af.
Laat ons even de voedingssignalen van een honingbij, die op verkenning uitvloog, bekijken. Deze bij vertelt haar soortgenoten het volgende: “Je vindt die soort bloemen, op die afstand, in die hoeveelheid, als je in die richting vliegt.” De andere bijen ruiken de geur van bloemen aan de haren van de verkenner. Deze verkenner geeft kleine druppels nectar en pollen over. Dit signaal geeft de soort van de bloem aan. Danst de bij in een cirkel, dan bevindt het voedsel zich op minder dan 100 meter. Danst ze in 8-vorm, dan danst ze snel als de bloemen dichtbij staan. Dit dansen bepaalt de afstand.
Hoe langer de dans duurt, hoe meer bloemen er staan. De duur van de dans geeft de hoeveelheid aan.
De middellijn van de 8-vorm maakt een hoek met de richting van de zon. Als een bij vanaf de ingang van de korf vertrekt, dan baseert ze zich op de afstand van de zon om de bloemen te vinden.
Een nieuwe bijenstaat ontstaat in het midden van de zomer. De korf is dan overbevolkt. Op een hete middag zal de koningin wegvliegen en met zich de helft van de werksters meenemen. Dit noemt men uitzwermen. Op een bepaalde plaats houden zij halt. Men ziet dan een verwarde bol bijen aan een boom hangen. Enkele bijen gaan op verkenning om de geschikte plaats te vinden voor de bouw van een nieuwe korf. Wanneer één van hen een geschikte plaats gevonden heeft, keert ze terug naar de zwerm. Hier voert ze een dansje uit waarmee ze vertelt waar de goede schuilplaats gelegen is. Wanneer dit de geschikte plaats lijkt, vliegt de koningin er naartoe, gevolgd door de zwerm. De ordeloze zwerm wordt op deze nieuwe plaats georganiseerd en er ontstaat een nieuwe bijensamenleving. In de oude korf worden ondertussen nieuwe koninginnen geboren waarvan er één koningin zal overleven. Deze zal dan de heerschappij van de oude staat overnemen.
Wanneer de winter nadert vertraagt het werkritme van de werksters. Ook de koningin legt steeds minder eieren.
De groep verzamelt zich in een tros bovenin de korf. De bijen die het dichtst bij de met honing gevulde cellen zitten, geven de honing door aan hun buren.
Na de winter komt de tros weer tot leven en draait de bijenstaat weer op volle toeren. Een bijenstaat kan zo 20 jaar lang blijven bestaan.
