De afdeling Intensive-Care (IC)

0
1121
blog placeholder

DE AFDELING INTENSIVE-CARE (IC)      

De Intensive-Care is een speciale afdeling in een ziekenhuis, die gespecialiseerd is in de behandeling van patiënten, waarvan de lichaamsfuncties, die nodig zijn om in leven te blijven, worden bedreigd. Speciaal daarvoor opgeleide medische specialisten en verpleegkundigen werken er nauw samen om optimale zorg te kunnen leveren.
Op een dergelijke afdeling is gespecialiseerde bewakings- en behandelapparatuur aanwezig, die de functies van organen ondersteunen en/of vervangen.

WIE KOMEN ER TERECHT OP EEN INTENSIVE-CARE?        

Patiënten bij wie één of meerdere orgaanfuncties (bijvoorbeeld bloedsomloop, ademhaling, hart, nieren, lever) zijn verstoord of niet meer werken, tengevolge van een zware operatie, narcose, ernstige ziekte en/of een ongeval. 

HOE BELEEFT DE PATIËNT ZIJN/HAAR VERBLIJF OP DE INTENSIVE-CARE?

De patiënten op zo’n afdeling kunnen onrustig zijn. Er kan sprake zijn van een delier (plotselinge verwardheid), waardoor een patiënt anders reageert dan normaal. Ze kunnen dan dingen (hallucinaties) zien die er in werkelijkheid niet zijn, zoals bv. spelende kinderen, vleermuizen die aan de ramen hangen, etc. Het pruttelen van de drains ervaren ze vaak alsof ze in de regen staan en ze zijn erg bang in de steek te worden gelaten.    
Zijn ze weer thuis, dan blijken ze vaak psychische klachten te hebben overgehouden  aan  hun verblijf op een dergelijke afdeling.

HOE ERVAART DE FAMILIE VAN DE PATIËNT DE INTENSIVE-CARE?

De familie van de patiënt kan erg geschokt zijn door al de geluiden en lichtsignalen van de apparaten, waaraan de patiënt gekoppeld is. Ook het zien van de beademingsbuis door de mond van hun dierbare om de functie van de longen te ondersteunen, is een onprettige belevenis.      
In de periode dat de toestand van de patiënt kritiek is, balanceert de familie elke dag tussen hoop en wanhoop. Het gevoel van machteloosheid je dierbare niet te kunnen helpen, kan een gevoel van hulpeloosheid teweeg brengen. 
Ook de angst hun dierbare te kunnen verliezen kan een zware wissel trekken op de familieleden.

WAT KUN JE ALS FAMILIE DOEN OM JE DIERBARE TE HELPEN?

·         Wordt de patiënt in een kunstmatige slaap gehouden, dan kan men het beste op fluisterende en kalmerende toon tegen hem/haar praten, terwijl men zijn/haar hand vasthoudt en zachtjes streelt. Het geeft een gevoel van ‘iets voor de patiënt kunnen doen’ en de patiënt kan misschien de aanwezigheid van een dierbare ervaren.        


·         Is de patiënt bij kennis, dan moet getracht worden schelle stemmen en/of ruwe bewegingen te voorkomen om de patiënt niet onnodig te laten schrikken. Ook dan is praten op fluisterende en/of zachte toon gewenst en kan lichamelijke aanraking, zoals de wangen strelen en/of het vasthouden van een hand, de patiënt zichtbaar goed doen. Men dient te beseffen dat de patiënt ernstig ziek is en bovenal rust nodig heeft, dus hem vermoeien met allerlei drukke verhalen moet men zien te vermijden.     

·         Mag de patiënt eenmaal eten en drinken, maar weigert deze voortdurend elke vorm van voeding of drank, overleg dan met de medische staf of hij/zij ijsjes mag hebben.  
De patiënt kan behoefte hebben aan iets verfrissends en zal over het algemeen enthousiast reageren op ijs. In verband met slijmvorming is het echter niet wenselijk voor roomijs te kiezen, maar voor waterijs op een stokje.
Men kan het stokje vasthouden voor de patiënt, zodat deze naar behoefte het waterijs kan opzuigen.    
Af en toe het gezicht en de handen verfrissen met lauw water kan de patiënt ook goed doen.           

·         Is de patiënt verward en angstig, dan moet men trachten begrip te tonen. Men  kan hem/haar op kalmerende toon geruststellen en uitleggen dat hij/zij zich bevindt in een veilige omgeving. Men kan foto’s/voorwerpen van thuis meenemen om de patiënt een veiliger en meer vertrouwd gevoel te geven.      

·         Als naaste regelmatig een gesprek aanvragen met de behandelende artsen, kan voorkomen dat men in het ongewisse blijft verkeren over de werkelijke medische toestand van de patiënt.   

·         Hoe moeilijk ook, men moet er rekening mee houden dat, gezien de kritieke toestand van de patiënt, de mogelijkheid bestaat dat deze zal kunnen komen te overlijden.         

NA DE IC     

Goede nazorg is uitermate belangrijk voor  een patiënt die voor een periode opgenomen is geweest op een afdeling IC. Er kunnen zich achteraf namelijk geestelijke en lichamelijke problemen voordoen en vervelende herinneringen kunnen als kwellend worden ervaren. Juist daarom blijft goede steun en begeleiding na ontslag van de IC onontbeerlijk.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here