Dementie is een proces. Langzaam aan of sprongsgewijs verminderen de mogelijkheden en verergeren de verschijnselen. De achteruitgang is over de jaren heen gespreid en verloopt in fasen. Er is geen genezing mogelijk en er zijn momenteel geen geneesmiddelen die op duidelijke wijze het verloop van dementie kunnen beïnvloeden.
Het begin van het dementieproces gaat vaak onopgemerkt voorbij. De eerste signalen worden meestal slechts herkend door terug te blikken.
Niet iedereen doorloopt dit proces op dezelfde wijze. Ook bij eenzelfde persoon kunnen de verschijnselen sterk en onvoorspelbaar wisselen.
De verschillende fasen die de patiënt doorloopt zijn:
· Beginnende dementie
· Matige dementie
· Ernstige dementie
Beginnende dementie
De persoon met beginnende dementie vergeet meer en meer. Hij kan dit niet langer verbergen voor anderen. Hij verliest het vertrouwen in zichzelf. Daarom wordt deze fase ook wel de fase van het ‘bedreigde ik’ genoemd : hij is onhandig, ervaart missers in de taal en het verlies aan controle over zichzelf maar kan hieraan niets veranderen. Afhankelijk van zijn karakter reageert de persoon met angst, somberheid, verdriet, prikkelbaarheid of woede.
Hij verliest de interesse voor anderen. Omdat hij zich de dingen van vroeger nog beter herinnert, gaat hij stilaan meer in het verleden leven. In deze fase is begeleiding en toezicht nodig.
Matige dementie
Geleidelijk nemen de geheugenproblemen toe. De persoon met matige dementie onthoudt geen nieuwe dingen meer. Ook wat langer geleden gebeurd is, kan hij zich nog moeilijk herinneren. Hij verliest het besef van tijd, loopt verloren en herkent zichzelf of anderen niet meer.
De wereld wordt chaotisch: heden en verleden vloeien ineen. De persoon met matige dementie raakt meer en meer in de war en verdwaalt in de eigen levensgeschiedenis, het eigen lichaam, de eigen beleving, de vertrouwde omgeving.
Hij gaat zich verward gedragen: dwalen, voorwerpen verzamelen, handelingen herhalen, tics. Bij het eten, kleden en wassen is hulp nodig.
Ernstige dementie
In de fase van de ernstige dementie kan men niet veel meer. Bij alles is er hulp of verpleging nodig. De persoon met dementie wordt incontinent en bedlegerig. Hij trekt zich helemaal terug in zichzelf. Het lijkt alsof hij terugkeert naar de eerste levensjaren. Het bestaan is gericht op het bevredigen van de basisbehoeften : slapen, eten en drinken. Het leven dooft langzaam uit.
