Als vleermuizen vliegen stoten ze constant hoge tonen uit van 30 per seconde. De frequentie van deze geluiden begint bij ongeveer 10 kHz tot 160 kHz. Het menselijk gehoor ligt tussen 10 en 20 kHz. Het piepen van een vleermuis, die niet vliegt is lager van toon en kan door een mens gemakkelijk gehoord worden. Als hij vliegt moet het geluid hoger zijn , want de echo van de geluiden vangt hij op en weet op die manier, waar hij wel en niet kan vliegen. Hij ziet als het ware door dit sonar-systeem van het opvangen van de echo. Op die manier lokaliseren ze ook hun prooi en weten ze hoever ze nog van hun prooi af zijn. Een vleermuis is niet blind, maar zijn ogen zijn aangepast aan het leven in de nacht en hij ziet dan ook in zwart-wit. Zijn gehoor is bijzonder goed.
Het leven van de vleermuis
Vleermuizen zijn schuwe dieren en mijden het contact met de mens. Ze slapen overdag en houden zich in de nacht bezig met het zoeken van eten, het vermijden van roofdieren en voortplanting. Er zijn een groot aantal soorten vleermuizen en ze verschillen allemaal in gewoonten. De meeste vleermuizen zijn nachtdieren , maar er zijn ook die overdag vliegen en eten zoeken.Sommige leven uitsluitend in afgelegen grotten, maar anderen leven op de zolder van een woning of boven in een kerktoren. Sommige houden een winterslaap, anderen migreren naar warmere streken. Het leven van een vleermuis is meestal rustig. Ze vliegen uit om voedsel te vangen en hangen ondersteboven te slapen aan een tak of aan de uitstekend deel van een rots. Soms vallen ze ten prooi aan een uil of een andere roofvogel. Als een vleermuis de hele nacht voedsel heeft gevangen heeft hij zeker de helft van zijn lichaamsgewicht aan insecten gegeten. Een vleermuis drinkt door over een plas water heen te vliegen met een hangende onderkaak en schept zo het water in z’n bek. Een vleermuis is een dier, dat zichzelf erg schoon houdt. Als hij terugkomt van de jacht op voedsel, gaat hij ondersteboven hangen en is zeker een half uur bezig zichzelf te wassen voor hij gaat slapen. Hij heeft een lange tong, die bijna overal bij kan komen. Soms maakt hij zijn poten nat om de rest van zijn lichaam te kunnen wassen. In de winter als er geen insecten meer te vinden zijn, is de vleermuis flink gegroeid en verdubbeld in gewicht sinds het voorjaar. Aan het einde van de zomer gaan ze of migreren of gaan ze beginnen aan een winterslaap.
Voortplanting van vleermuizen
Vleermuizen kunnen wel twee of drie keer paren per jaar. In de herfst, net voor de winterslaap, in de winter en in het voorjaar. Na de paring worden de eicellen nog niet direct bevrucht. Het vrouwtje slaat de zaadcellen in haar baarmoeder op tot na de winterslaap. De rijping van de eicel en de bevruchting vindt dan pas plaats. Zodoende is het niet goed bekend hoelang de draagtijd is. Men vermoedt tussen de 50 en 60 dagen. Zodra ze op het punt staat te bevallen gaat ze van houding veranderen. Ze gaat met haar kop omhoog en vangt de kleine vleermuis op met de uiteinden van haar vleugels. Ze likt de kleine vleermuis schoon en zorgt er voor, dat hij zijn vleugels en poten kan bewegen. Die zitten strak gevouwen tegen zijn lichaam bij de geboorte. De kleine vleermuis is de eerste dag nog blind en wordt zonder haar geboren. Na enige dagen gaat het haar groeien. Hij drinkt bij de moeder. Ze heeft twee tepels. Na 3 weken wordt hij gespeend en krijgt de insecten van de moeder. Na 5 weken gaat hij al mee op jacht en is al bijna even groot als de volwassen vleermuizen.
Natuurlijke vijanden
Vleermuizen kunnen 10 tot 20 jaar worden, afhankelijk van de soort en de omstandigheden waarin ze leven. Ze hebben veel natuurlijke vijanden en veel sterven al jong. Haviken, valken, wasberen, katten en slangen. Maar ook overstromingen en te lage temperatuur in de grotten kan leiden tot de dood van vleermuizen.
