SCHRIK
Hoewel ik als automobiliste in het
verkeer altijd zeer alert ben op voetgangers en fietsers, zag ik deze ochtend tot
mijn grote schrik toch een fietser over het hoofd. Het was slechts aan de
alertheid van de fietser te danken dat een aanrijding werd voorkomen, maar ik
werd met recht gul getrakteerd op een in woede opgeheven, gebalde vuist. Met
het schaamrood op mijn kaken heb ik mijn weg vervolgd, mij nog een hele tijd
afvragend hoe het toch mogelijk was dat ik die fietser over het hoofd had
kunnen zien.
EEN DAME IN HET VERKEER
Voor mijn tijd als automobilist was ik
zelf ook aangewezen op de benenwagen en/of de fiets en ik ben me er geheel van bewust hoe
kwetsbaar dat je maakt. Als kind ben ik eens aangereden door een scooterrrijder
en de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat hij er totaal niets aan kon doen.
Ik had ruzie gekregen met mijn vriendinnetje over een Sinterklaasfeest waar we
samen naar toe zouden gaan en ik rende plotseling boos de straat over. Was de
lieve man al verschrikkelijk geschrokken, werd hij ook nog bijna gelyncht door
de buurt waar het plaatsvond! Gelukkig mankeerde ik niet veel meer dan wat
kneuzingen en bloeduitstortingen hier en daar.
In mijn tijd als voetganger/fietser verafschuwde
ik het om o.a. in de regen of kou te moeten staan wachten tot een automobilist
in zijn/haar warme, comfortabele vervoermiddel genegen was mij te laten
oversteken. Ook moet ik er vaak hebben uitgezien een douche nodig te hebben
gehad, want regende het, dan konden sommige automobilisten er een waar genoegen
in scheppen met opzet door flinke regenplassen te rijden en mij als een
verzopen kat in de walm van hun uitlaat achter te laten. Om die en nog veel meer
redenen ben ik dus erg begaan met voetgangers en fietsers en tracht ik op dat
gebied zoveel mogelijk een dame in het verkeer te zijn!
Nu hoef ik absoluut niet bedankt te
worden voor die betoonde hoffelijkheid, maar er zijn wel voetgangers en
fietsers die er waarschijnlijk een sport van maken automobilisten te
onderwerpen aan een geduldspelletje. Zo kunnen sommigen van hen tergend traag
oversteken, het liefst terwijl ze druk in gesprek zijn middels hun mobieltje en
fietsers blijven vaak graag met hun tweetjes of drietjes naast elkaar rijden
met net te weinig ruimte naast zich om ze als automobilist te kunnen passeren. Dan
heb ik het nog niet over bromfietsers, die vaak levensmoeheid vertonen en
overal tussendoor racen, terwijl een automobilist maar moet zorgen ze te
ontwijken in al hun rare bravourcapriolen.
HET RECHT VAN VOORRANG
Als automobilist ben je verplicht te stoppen
voor een zebrapad, maar heel wat fietsers en voetgangers denken die
verplichting met ware doodsverachting af te dwingen. Zo heb je bv. van die
moeders achter een kinderwagen, die zonder op of om te kijken hun kostbare
lading vlak voor je auto de weg opduwen en/of van die fietsers die met een ware
Tour de Francestijl hun voorrang opeisen. Er zal maar net een automobilist
doorrijden of zo iemand te laat opmerken! Dan is het leed niet te overzien en
het is bij de wet geregeld dat de automobilist bij een aanrijding met ongemotoriseerd
verkeer altijd de schuldige is, tenzij deze met keiharde bewijzen kan aantonen
dat hem/haar niets te verwijten valt.
Immers, alle ongemotoriseerde
verkeersdeelnemers zoals o.a. voetgangers en fietsers, worden door wetsartikel
185 van de Wegenverkeerswet extra beschermd, omdat zij worden gezien als de
zwakkeren in het verkeer.
Helaas is er ook een categorie
automobilisten die lak heeft aan zebrapaden, rode verkeerslichten en beschikken
over een agressieve rijstijl, dus is het zeker niet raadzaam erop te vertrouwen
dat je als voetganger en/of fietser te allen tijde voorrang krijgt.
Verder kan een fout de beste automobilist overkomen, maar helaas kan zo’n fout
iemand wel het leven kosten en/of in het ziekenhuis doen belanden! Als
automobilist heb je dus een meer dan grote verantwoordelijkheid te dragen en
daar moet je ook maar weer niet teveel bij stilstaan, want anders zou je niet
eens meer achter het stuur durven kruipen.
