De basis – 1850
HDR fotografie (UK: High Dynamic Range – NL: Hoge Dynamische Range) is een techniek die dankzij digitale fotografie snel aan populariteit toeneemt. Het idee is eenvoudig: Gebruik meerdere foto’s van hetzelfde object om elk deel van de foto juist belicht te krijgen. Combineer de beelden vervolgens tot een foto waarin elk deel van de foto optimaal belicht is, en de gehele reange van kleuren te zien is. Hoewel dit natuurlijk redelijk makkelijk te bereiken is met digitale fotografie, is dit geen nieuwe techniek: Reeds in 1850 werkte Gustav le Gray met HDR fotografie om gelijkmatig belichte beelden van de zee een de lucht te creeeren. De film die gebruikt werd was indertijd niet in staat om de volledige range op te pikken. Dus Gustav nam foto’s van de lucht en zee afzonderlijk. Bij het belichten combineerde hij de negatieven om zo een correct belicht beeld op papier te krijgen.
Sind 1850
Een enkele hobbiest heeft sindsdien wel met HDR belichtingen gewerkt. Echter, de practise problemen waren te groot om het grootschalig toe te passen. Met de opkomst van de computer is dit echter verandert. In 1985 heet Gregory Ward het RGBE file type ontwikkeld, het eerste en tot op heden meest gebruikte bestandsformaat voor HDR beelden.Dit is verder ontwikkeld bij MIT door Steve Mann. Dit leidde in 1997 tot het eerste digitale HDR beeld waarin meerdere foto’s digitaal gecombineerd zijn tot een hoog-dynamische range foto.
Nu
Tegenwoordig is het een stuk makkelijker om HDR foto’s te maken. Er bestaan een aantal goede software paketten, zowel gratis als betaald. Photomatix, van HDRsoft is een van deze programma’s die een gratis testversie heeft. De testversie is onbeperkt bruikbaar. Echter, er wordt een watermerk in de foto gezet. Adobe photoshop heeft vanaf versie CS2 mogelijkheden om HDR beelden te creeren.
Fotos maken
HDR foto’s maak je, zoals eerder gezegd, door meerdere foto’s te combineren. Dus het eerste wat je moet hebben is een statief. En verder een fototoestel waar je iets aan de belichting kan instellen. Het beste is een spiegelreflex camera omdat je hier de hele belichting kan regelen. Zoek nu een mooie locatie voor je foto’s. Stel je camera op statief op. Nu moet je even weten wat je doet. Het makkelijkste is het om te beginnen met 3 opnames. Een opname waarin de camera de foto iets te donker neemt (1 stop onderbelichten). Een waar de camera de foto gemiddeld juist belicht. En een waarbij de foto iets overbelicht wordt (1 stop overbelichten). Wat dit doet: De eerste foto geeft meer detail in de hele lichte delen van je beeld (BV een openstaand raam). Normaal zouden deze plekken overbelicht zijn, en wit overkomen. De ‘goede’ foto geeft alle delen van de foto die normaal zijn juist weer. En de overbelichte foto geeft informatie over de donkere schaduwplekken. BV onder het dak, of onder een boom.
Verwerken
Open op je computer je favoriete HDR pakket. Laadt de foto’s en selecteer de opties. Meestal heb je de mogelijkheid om op basis van features in de foto de beelden op elkaar te passen. Dit compenseerd voor eventuele bewegingen in je camera tijdens het fotograferen. Vervolgens ga je op basis van kleur (tone mapping) de 3 beelden combineren. Hierbij zijn vele instellingen mogelijk. Aangezien dit artikeltje over HDR fotografie in het algemeen gaat, zal ik hier niet te uitgebreid op ingaan. Sla je foto op en creeer een jpg versie. Bekijk die in je favoriete image viewer.
HDR format
Als je zover bent gekomen zal je zien dat je software een file formaat *.hdr gecreerd heeft op de hardeschijf, welke enorm veel ruimte in neemt. Dit is omdat de HDR beelden in 32 bit per kleur worden opgeslagen. (Bits zijn de standaard eenheid waarmee geheugen ruimte op computers worden aangegeven. Meer biots is meer informatie). Gewone jpg foto’s hebben 8 bit per kanaal. Dus een HDR foto bevat 4 keer zoveel informatie als een JPG! Deze informatie komt van het combineren van de 3 eerste fotos. Let op: als je een JPG maakt vane en HDR bestand dan wordt wel informatie ‘weggegooid’ maar het effect van de HDR foto blijft bestaan omdat de software de kleuren en belichting uit de 3 foto’s gecombineerd heeft tot een beeld.
