Het toverwoord voor het interieur luidt: Recessie!

0
802
blog placeholder

Recessie: een toverwoord!

 

Nederland, ontwaakt!Ik breng u een goede tijding, want lieve
mensen: recessie is een toverwoord voor het interieur.

In tijden van tegenspoed worden we namelijk lekker creatief.

We mikken misfits uit het verleden overboord en vinden
nieuwe toepassingen voor bewezen karakter uit het verleden.

Want het feit waarmee al eeuwenlang ontwerpers en uitvinders
hun voordeel hebben gedaan is: mensen blijven verlangen.

Zo willen we in tijden van rampspoed zekerheid en in tijden
van financiële nood rijkdom.

Zijn we in de war, dan willen we structuur.Zijn we angstig
en onzeker, dan willen we een basis om in te aarden.

We verlangen altijd naar iets wat we niet hebben. Dit is een
NATUURWET!

Dus verlangen we nu allemaal naar rijkdom, naar grandeur en
karakter.Naar natuurlijkheid en vooral ook eerlijkheid.

Dit vertaalt zich in een metamorfose van onze omgeving; want
we gaan dit jaar immers niet verhuizen en slechts één keer op vakantie.

Dus wordt er weer geschilderd in monumentkleuren, oude
meubelen worden prachtig hergestoffeerd, gordijnen en zelfs wandbespanningen
mogen weer, en we leggen weer een wollen tapijt in onze woonkamer.

Stoffen mogen rijkelijk van bokaalplooien worden voorzien,
passementen staan weer in de belangstelling.

Laat me u vertellen dat ik op de Intirio beurs weer de
prachtige, bloemrijke patronen uit de Romantiek en Rococo heb aangetroffen, en
dat ik niet voorbij kwam aan de majestueuze collectie van William Morris uit de
Arts and Craftsperiode.

Likkebaardend liep ik langs al die klassieke schoonheid in
weefstructuren en drukpatronen in wol, katoen, zijde en linnen.

Inspiratie ten top.Dit wordt een tijd waarin bouwkundige en
interieurspecifieke elementen uit begin vorige eeuw opnieuw in de aandacht
komen; elementen uit bijvoorbeeld Art Nouveau en Art Deco.

Organische patronen in reactie op de neo pop-art en plastic
retro look; want we verlangen ook steeds meer naar een eenvoudig en vooral
rustig en eerlijk leven op het platteland.

Weg van de stress en de werkdruk; lekker met onze handen in
de aarde wroeten en onthaasten.

 

We verlangen bescherming en geborgenheid- en zoeken diep in
onze herinnering naar ankers hiervoor.Ankers die we lang geleden hebben
uitgelegd door middel van onze zintuiglijke waarneming; en bepaalde geuren,
kleuren, patronen en weefsels vormen hierin de broodkruimeltjes die ons terug
naar huis leiden, naar de moederschoot, naar toen het leven “nog goed”was.

Dat resulteert in een hernieuwde belangstelling voor het
oude, het beproefde, naar dat wat z’n waarde al heeft bewezen.

Oude terrazzo vloeren hoeven niet meer te worden
geëgaliseerd en beplakt met het niet aan te slepen praktische en homogene PVC
in houtlook, maar mogen gewoon weer een beetje shabby chic liggen zijn ( en praktisch).

Hout en wol, als eerlijke materialen, mogen weer worden
toegepast.

We willen weer kwaliteit, en na het vele Yang dat we de
laatste decennia hebben ervaren, een beetje Yin hervinden.

Aldus spreek ik de wens uit dat we ons uit de aan deze
recessie voorafgaande periode van individualisatie zullen ontpoppen als
samenwerkende mensenmensen, mensen
die zich onze geschiedenis herinneren, en er lering uit trekken.

Opdat we gemaakte fouten niet herhalen, maar gecreëerde
kansen zullen hervinden en bewezen kwaliteit zullen behouden.

Opdat de techniek the best of both worlds weet toe te
passen, ontwerpers nieuwe wegen vinden voor oude patronen,
(landschaps)architecten de natuur weer op waarde schatten en haar respectvol
toepassen in hun door mensenhanden gecreëerde omgevingen.

 

Laten we ons vanaf vandaag weer de rijkste mensen op aarde
voelen, let our home be our castle again!

Recessie.
Wat heerlijk!

 

 

 

Anthoinette Weyn

Interieurarchitect De Twentsche Kaemer

Hellendoorn

 

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here