Veel TV programma’s zijn berucht om het vele geweld. TV geweld heeft alles te maken met moorden, explosies, bloedvergieten, sterfgevallen en rampen. TV shows zijn vaak schreeuwerig en vol negativiteit. Al dat geweld heeft een grote impact op mensen, vooral op kinderen. TV geweld en kinderen hebben wel degelijk met elkaar te maken, want kinderen vormen een groot deel van de kijkcijfers. De grote vraag is of de TV programma’s de maatschappij weerspiegelen of weerspiegelt de maatschappij de TV programma’s? Wordt dit op een gegeven moment geen vicieuze cirkel? Mensen volgen dat na wat ze op TV zien, maar er zijn ook TV programma’s over wat er in de maatschappij gebeurt. Programma’s hebben soms een grote impact op de kijkers, vooral op kinderen. Kinderen volgen blindelings zonder te vragen. TV geweld treft kinderen van verschillende leeftijden op een verschillende manier. Het effect is afhankelijk van hun eigen vaardigheden, verwerken van informatie en niveau.
* Baby’s kijken naar de TV en zien en horen veel licht en geluid. Zij missen het meeste van de inhoud van het programma. Ze herkennen alleen bekende gezichten en zullen in de snelflitsende TV programma’s weinig herkennen.
* Kinderen van 3 tot 6 jaar zullen al veel van wat ze zien willen nadoen. Ze zullen ook echte belangstelling tonen in wat ze zien. Rond drie jaar zullen kinderen al duidelijk na kunnen vertellen wat ze gezien hebben. Intense scenes en geluiden trekken hen aan.Ook als er geweld gebruikt wordt in een tekenfilm zullen ze dat graag imiteren. Als je goed op het spelen van kinderen let, dan zie je ook wel dat ze zich soms agressief gedragen na het zien van actie en geweld op TV.
* Vanaf 6 jaar beginnen kinderen al heel wat te begrijpen van wat ze zien. Maar ze zijn niet echt geneigd om na te denken over wat ze zien. Ze zullen zich identificeren met de sterkste of de meest gemene held. Ze zullen zijn gedrag willen nadoen om ook stoer en sterk te zijn. Verder is het heel goed mogelijk, dat ze het echte leed en geweld wat er in de wereld gebeurt zullen bagatelliseren en afdoen met: het is maar een film.
* Pubers kijken al meer en later op de avond TV en op die leeftijd zullen ze al veel zien. Er zijn jongeren, die zich voelen aangetrokken tot geweldadige TV-helden en geloven in de werkelijkheid van de televisie. Als geweld gewoon gevonden wordt, waarom zou je dan zelf geen geweld gebruiken als iemand je dwars zit?
Emotionele ontwikkeling
Wat gebeurt er op emotioneel gebied met het kind als hij veel TV kijkt met veel geweld. Allereerst kunnen kinderen gevoelloos worden voor de pijn van anderen. Of ze weten niet beter dan dat mensen zo zijn. Want de Tv is een afspiegeling van de werkelijkheid. Voor de meeste kinderen is het de werkelijkheid. Ze kunnen door de intense beelden, die ze hebben gezien bang worden voor aagstaanjagende gebeurtenissen in hun leven of bang worden voor iets wat er niet is. Een kind zou zich veilig moeten voelen in het gezin waar hij woont en niet allerlei beangstigende dingen al hebben gezien, die zelfs voor een volwassene schokkend zijn. Geweld kan een kind passief en pessimistisch maken, maar ook ongevoelig voor het leed van een ander.
Rol van ouders
Ouders spelen de belangrijkste rol in het leven van kinderen en kunnen voorkomen, dat een kind gaat kijken naar peogramma’s met veel geweld. Ze kunnen hun kinderen zoveel en lang mogelijk kind laten zijn en te kijken naar kinderprogramma’s. Ouders zijn ook bevoegd om te bepalen wat een kind wel of niet mag zien. Het is ook belangrijk om van te voren te kijken welk programma de kinderen mogen zien en er op te letten, dat de TV uit gaat als het programma voorbij is. Het is jammer, dat in veel gezinnen de TV de hele dag aanstaat en er nauwelijks op gelet wordt wat er uitgezonden wordt. Of dat de TV gebruikt wordt als een babysitter. Ook kun je als ouders steeds weer uitleggen wat werkelijkheid is een wat nagespeeld is. Ook waarom je niet wilt, dat sommige programma’s bekeken worden. Het gaat tenslotte om een gezonde ontwikkeling van het kind.
