Queens en Everybody loves Raymond, wat ik overigens gewéldig vind, tot Prison
Break en Game of Thrones. Tv series met humor, passie, liefde en drama tot
series met geweld, avontuur en fantasie. Hoewel de afleveringen van King of
Queens en Everybody loves Raymond niet altijd aan elkaar gelinkt zijn, zit er
toch een kleine verhaallijn in. Maar het zijn niet echt series die je een hele
zondag zou kunnen kijken.. ik niet in ieder geval.
Ik hou van tv
series. Maar aangezien ik niet altijd om dezelfde tijd aan de tv gekluisterd
zit, kijk ik mijn favoriete tv series pas als heel Nederland ze net heeft
gezien. Ik download of koop de verschillende seizoenen van mijn favoriete
series en kijk ze dan wanneer het mij uit komt. Als een serie mij echt boeit,
kan ik zo 4 afleveringen achter mekaar kijken.
Dit was ook het
geval bij de serie ‘Prison Break’. Toen deze serie in 2005 voor het eerst op de
Nederlandse televisie werd uitgezonden, keek ik er niet naar. De verhaallijn
trok me niet echt. De acteurs daarentegen……. mmmm. Vorig jaar begon het toch
een beetje te kriebelen bij me. Ik was benieuwd waarom heel Nederland toch zo
in de ban van de serie was geraakt. Seizoen 1 was geweldig. Ik zat meteen in
het verhaal en was na iedere aflevering benieuwd hoe het verder zou gaan.
Precies hoe een serie met één verhaallijn en meerdere seizoenen hoort te zijn.
Veel actie, drama, geweld. Mooie, bezwete mannen in vieze hempjes en in
gevangenisoutfits. Stiekeme affaires binnen de gevangenismuren. Snode plannen
om te ontsnappen. Ziekte, ontvoering, moord. Heel heftig en boeiend. Het heeft
daarom niet lang geduurd voordat ik door seizoen 4 heen was. Erg jammer dat dat
laatste seizoen zo slecht eindigde. Slecht in de zin van; hij gaat dood, de
rest verdrietig achterlatend, einde. Sorry als je net van plan was de hele
serie te kijken Stiekem hoop ik op een vijfde seizoen, maar ik denk dat dat er
niet in zit, aangezien seizoen 4 alweer 3 jaar geleden uit kwam.
Na Prison Break
was het tijd voor iets heel anders. Na veel verhalen van anderen te hebben
gehoord en af en toe een aflevering voorbij te hebben zien komen op tv, ben ik
aan Gossip Girl begonnen. Een echte vrouwenserie bestaande uit 5 seizoenen, met
seizoen 6 in de maak. Gossip Girl is een Amerikaanse dramaserie over 16- en
17-jarigen die opgroeien in de zogeheten ‘Upper East Side’ van New York. Gossip
Girl heeft een website en weet élk schandaal van íedereen die er toe doet.
Gedurende de hele serie stuurt Gossip Girl smsjes naar iedereen met de
nieuwste, schandaligste roddels. Dit zorgt voor ruzie, spanning en veel emotie.
Één en al drama dus. Daar hou ik van, maar dat zal wel een vrouwending zijn.
Het leuke van series zoals Gossip Girl, is dat je je in sommige situaties kunt
identificeren met de hoofdrolspelers. Tegelijkertijd raak je gefascineerd met
hun gang van zaken, hun kleding, hun hobby’s, etc. Het brengt je op ideeen en
zet je aan het denken over bepaalde situaties. Het maakt je jaloers, wekt je
zin om te shoppen op, het inspireert je. Althans, dat is de werking die Gossip
Girl op mij heeft gehad. Ik kan niet wachten tot seizoen 6 uitkomt.
Door de
verhaallijn van Gossip Girl, werd ik getriggerd om naar een nieuwe vrouwenserie
op zoek te gaan. Een vriendin van mij, raadde me ‘Hart of Dixie’ aan. Een serie
waarin actrice Rachel Bilson de hoofdrol speelt. Een serie bestaande uit 1
seizoen, dus ook makkelijk om even ‘tussendoor’ te volgen. Ik moest erg wennen
aan de serie. Compleet anders dan de verhaallijn van Gossip Girl, maar ondanks
dat een boeiende serie.
De net
afgestudeerde Zoe Hart erft van haar biologische vader een dokterspraktijk in
het kleine Bluebell, Alabama. Die praktijk moet ze delen met een andere,
ervaren arts die niet van plan is zijn patienten met Zoe Hart te delen. Zoe
moet ontzettend wennen aan de lokale bevolking, de roddels die zich in het dorp
voordoen, en ze wordt verliefd op advocaat George Tucker, verloofde van de
dochter van haar collega en tevens concurrent. Het is een vermakelijke,
grappige en leuke serie. Ik was niet geheel onder de indruk van het slechte
eind. Het voelde alsof de laatste aflevering ontbrak. Mocht er een tweede
seizoen uitkomen, ga ik deze zeker weten kijken.
Google was aan
de beurt. Ik zocht simpelweg op ‘girls tv series’, en kreeg een hele lijst te
zien. Series zoals ‘Vampire Diaries’ en ‘Wildfire’ boeien me niet. Ik hou niet
van onrealistische series over vampieren of meiden die verliefd zijn op hun
paard. Er was 1 serie die mijn aandacht wél trok; 90210.
De nieuwe versie
van het oude ‘Beverly Hills 90210’. De nieuwe generatie. Ik heb af en toe wel
eens een aflevering op tv voorbij zien komen, maar als je de voorgaande
afleveringen niet hebt gezien, is het lastig om alles te begrijpen. Ik besloot
daarom om deze serie helemaal te kijken. Opnieuw een heerlijke serie. Een serie
over rijke families, verwende kinderen met hun zogeheten ‘trustfond’,
relatieproblemen, iedereen doet het met iedereen, affaires, geheimen die
uitkomen, drugsproblemen, noem maar op. Opnieuw met momenten die je inspireren,
jaloers maken en doen inzien wat je absoluut niet wilt dat er gebeurt in je
leven. Het was leuk om te zien hoe de karakters zich ontwikkelen gedurende de serie.
Van onnozele, eigenwijze, kinderlijke karakters ontpoppen te zich één voor één
tot volwassen, wijze personen. Daarnaast veranderd natuurlijk ook hun uiterlijk
gedurende de jaren. Het leuke van 90210 is dat er gedurende de eerste twee
seizoenen nog wat ‘oude’ karakters van de oorspronkelijke serie ‘Beverly Hills
90210’ voorbij komen. Denk hierbij aan Kelly Taylor, Brenda Walsh en Donna
Martin. Seizoen 5 zal eind 2012 uitkomen.
Na het kijken
van alle seizoenen van 90210, heb ik het serie-kijken een poosje stilgelegd. Dit
omdat ik op dat moment even geen inspiratie meer had en geen flauw idee had
welke series er uberhaupt nog over waren… Een vriendin van me wees me op de
serie ‘The O.C’ (Orange County). Ik kende de serie inderdaad. Jaren geleden was
deze te volgen op televisie. Seizoen 1 is in 2002 of 2003 uitgebracht en er
volgden daarna nog 3 seizoenen.
Inmiddels heb ik
de gehele serie gekeken en was ik ook bij deze serie weer erg enthousiast. De verhaallijnen
die zich in deze serie bevinden zijn opnieuw vergelijkbaar met de series Gossip
Girl, 90210, etc. De verschillende schrijvers van de verschillende series weten
iedere keer weer een goed, kloppend verhaal neer te zetten, waarin allerlei
dagelijkse problemen (hier en daar een tikkeltje overdreven) worden
weergegeven, zonder de series exact op mekaar te laten lijken.
Na The OC ben ik
aan One Tree Hill begonnen. Ook een serie die jaren lang op de tv te volgen
was, maar waar ik nooit de tijd voor heb genomen om hem te volgen. Inmiddels
kijk ik seizoen 8 van de 9 en vind ik ook deze serie een echte aanrader.
Nu ik deze blog
zelf nog even heb doorgelezen, mag ik concluderen dat ik verslaafd ben. Aan
series. Als ze boeien, kan ik niet stoppen met kijken. Who cares. I don’t.
Beter dan programma’s kijken waarin mannen altijd alles verprutsen.. ‘Help,
mijn man is klusser’, ‘Help, mijn man heeft een hobby’.. Niks voor mij! Ik wil
overdreven, goeie drama!
