De geschiedenis van de Olympische Spelen

0
1435
blog placeholder

De Olympische Spelen, met het bekende gekleurde ringensymbool, zijn populaire internationale sport-evenementen. Er zijn twee varianten, de Zomerspelen en de Winterspelen, die beiden om de vier jaar worden gehouden. Tegenwoordig zijn De Olympische Spelen mega-projecten, waar miljoenen euro’s in omgaan en waar een gigantisch media-circus omheen wordt gebouwd. Maar de Spelen hebben ook hele andere tijden gekend.

De antieke Olympische Spelen
De Spelen werden in de Oudheid gehouden in de Griekse stad Olympia, die al tien eeuwen voor het begin van onze jaartelling een religieuze en politieke ontmoetingsplaats was. In deze periode vestigden de Eliërs zich op het Griekse schiereiland, de tegenwoordige Peloponnesos. Zij vestigden zich in de buurt van de stad Olympia, waar de Pisaten heersten. Er was rivaliteit en oorlog tussen de beide groepen, maar er werden ook al sportieve wedstrijdjes onderling gehouden. Nadat  Pelops een paardenren won van de koning van Pisatis, werden de eerste Spelen gehouden. De daarop volgende Spelen werden ter ere van de god Zeus gehouden. Vanaf het jaar 776 voor het begin van onze jaartelling werden de namen van de overwinnaars bijgehouden. Dit jaartal was het begin van de Griekse tijdrekening en het begin van de Olympiaden. De Spelen werden aanvankelijk iedere vier jaar gehouden op het tempel-terrein, maar de Spelen werden populair en groeiden flink uit. Er moest dan ook steeds meer bijgebouwd worden in Olympia, tot en met een stadion met plaats voor vijfenveertigduizend toeschouwers. Het doel van de Spelen was om jonge mannen hun kracht en sportiviteit te laten tonen, maar ook om vreedzame relaties tussen de verschillende Griekse steden te bevorderen. Overigens mochten vrouwen in de door mannen gedomineerde Griekse cultuur niet meedoen aan de Olympische Spelen. De populariteit van de Spelen nam tijdens de Romeinse overheersing dramatisch af. Toen vervolgens het christendom de Romeinse staatsreligie werd, was het definitief gebeurd met de sportende blote mannen ter ere van heidense goden. Keizer Theodosius I verbood de Spelen aan het eind van de vierde eeuw en wat rest zijn de ruïnes van Olympia.

De moderne Olympische Spelen
De Olympische Spelen werden vijftien eeuwen later, in 1896, door een Franse geschiedkundige en pedagoog weer uit de vergetelheid gehaald. Baron Pierre de Coubertin was niet alleen voorstander van het de bevorderen van een harmonieuze lichamelijke en geestelijke opvoeding van jongeren, maar ook van vriendschapsbanden tussen verschillende volkeren. De combinatie van zijn idealen kwamen samen in het weer terug invoeren van de Olymische Spelen. Veel van de symbolen van de Olympische Beweging zijn nog te herleiden naar de idealen van de Coubertin. Voorbeelden zijn de Olympische vlag met vijf in elkaar grijpende, verschillend gekleurde ringen. Zij staan voor de vijf continenten en de eenheid daartussen. De vijf kleuren, samen met de witte achtergrond zijn daarnaast ook gekozen omdat alle nationale vlaggen in de wereld tenminste een van die kleuren bevat. Andere symbolen zijn de Olympische toorts en het motto van de Spelen “Meedoen is belangrijker dan winnen”, een gevleugelde uitspraak van Pierre de Coubertin.

De Olympische Zomerspelen van 1896, ook wel genoemd de Spelen van de Eerste Olympiade werden gehouden in de Griekse hoofdstad Athene. Er deden 241 atleten uit veertien landen aan mee, allen van het mannelijk geslacht, zoals de antieke Grieken het bedoeld hadden. Op het programma stonden onder andere atletiek, gewichtheffen, zwemmen, turnen, wielrennen en worstelen. Ondanks tegenslagen werden de eerste moderne Olympische Spelen een groot succes en de vier jaar later, in 1900, werd het evenement herhaald tijdens de Wereldtentoonstelling in de Franse hoofdstad Parijs. Hier mochten ook vrouwen aan meedoen, zij het maar op twee onderdelen, golf en tennis. Maar de Olympische Spelen gingen verder met hun tijd mee en werden verhoudingsgewijs net zo populair als die in het antieke Olympia. Er volgde nog vele Olympische Zomerspelen over de hele wereld, waaronder in 1920 in Antwerpen en in 1928 in Amsterdam. Sinds 1924 worden daarnaast de Olympische Winterspelen gehouden. Hierbij gaat het om sporten waar de oude Grieken vreemd van opgekeken zouden hebben, zoals schaatsen, langlaufen, rodelen, ijshockey en snowboarden. In de loop van de twintigste eeuw konden mensen over de hele wereld meegenieten van de Spelen, eerst via de radio, daarna via televisie en internet. De idealen van de oude Grieken en de Franse baron de Coubertin worden via ware mediaspektakels uitgedragen op een manier waar zij niet van hadden kunnen dromen. En het eind is nog niet in zicht, de Britse hoofdstad Londen is zich al aan het voorbereiden op de Olympische Zomerspelen van 2012.