Een grapje zeker?
Nee. Als u van dieren houdt, heeft u misschien mijn voorgaande artikel gelezen over de bijdrage die honden leveren aan de maatschappij. Niet alleen leveren veel huishonden een dienst van onschatbare waarde door alleenstaande en soms eenzame mensen gezelschap te houden, maar er zijn ook veel werkende honden, die heel produktief zijn. Natuurlijk zijn het mensen die de eer hiervoor opstrijken.Wilt U meer weten over werkende honden, lees dan het eerdere artikel over dit onderwerp, ook op artikeltjes.com.
In dit artikel gaat het over zo´n werkende hond. Dit keer is het wel een heel bijzondere hond, waar het over gaat. Hij kan geld ruiken. Laten wij hem dus Dagobert Dog noemen. Nu denkt U meteen: dit is echt iets voor mij, want ik heb geld nodig! Nou, wie niet!
Dagobert Dog heeft niet speciaal de bedoeling om zijn baas en werkgever rijk te maken. Hij werkt niet om vergeten geldbronnen zonder eigenaar op te sporen, zodat U en ik op jacht zouden kunnen gaan naar de begraven schat.
Nee, deze Dagobert speurt naar verstopt geld, maar het geld is niet vergeten. Diegenen die het verstopt hebben, weten nog prima waar het ligt, maar zij houden deze informatie liever voor zich. Geld verkregen met onwettelijke middelen, kan men niet bij de bank kwijt. Er zit weinig anders op dan het voorlopig ergens te verstoppen in afwachting van mogelijkheden om het wit te wassen, bijvoorbeeld via de aankoop van onroerend goed of auto´s. De “eigenaren” willen het geld graag houden. Misschien gaan zij voor lange tijd achter de tralies, maar goed, eens komt men weer vrij. En als dat geld er dan nog ligt…..
Als de politie een criminele organisatie op het spoor komt, begint de speurtocht naar bewijzen. Harde bewijzen zijn nodig als het erom gaat een veroordeling te krijgen. Grote hoeveelheden geld waar niemand de herkomst van kan verklaren, vormen een overtuigend bewijs van het bestaan van illegale activiteiten. Verder moet de overheid zien te voorkomen dat misdaad loont. Want al gaat Jantje de bak in, als hij na tien jaar zijn geld weer opgraaft en dan toch miljonair is, is dat een treurige zaak. De staat is meestal de werkelijke eigenaar van een groot deel van de gelden.
Als men succes heeft met het onderzoek naar de handel en wandel van een criminele organisatie, komt er veel geld boven water. Dat geld is achterovergedrukt zwart geld, maar de kleur ervan maakt Dagobert niks uit. “Geld is geld” denkt hij, “naar wit geld hoef ik niet te zoeken”. Hij is erop getraind om met zijn reukvermogen het verstopte geld te kunnen vinden. De “eigenaren” van het geld doen er alles aan om het geld te verstoppen op een onmogelijke plaats waar niemand ooit aan zou denken. Hoe gekker hoe beter. Ze zijn vergeten dat ze het niet opnemen tegen redelijk denkende menselijke wezens. Een hond denkt niet als een mens. Bij Dagobert gaat er geen lang en moeizaam denkproces aan het zoeken vooraf. Hij heeft genoeg aan zijn goede neus, die hem vertelt waar het geld verstopt ligt. Tegen Dagobert Dog kunnen maar weinig criminelen op.
U denkt nog steeds dat het een grapje is? Nee, echt niet! Collega’s van Dagobert werden ingezet bij de operatie Emperador in Spanje en slaagden erin maar liefst 9,5 miljoen euro te vinden die ergens verstopt waren. Emperador is het laatste nieuwtje als het gaat om het ontmantelen van een criminele organisatie, die zeer veel geld “verdiende” en waar veel mensen bij betrokken blijken te zijn. Het loont zeer de moeite om zoveel mogelijk van dat geld boven water te krijgen. En dat is een kolfje naar de poot van honden zoals Dagobert. Zou hij er een acceptabel pensioentje aan over houden?
