Bureau jeugdzorg wederom in de fout?

Korte samenvatting van het vorige artikeltje wat ik geschreven heb.Het artikeltje ging over de kindermishandeling door de jeugdzorg. Onze pleegdochter die al 9 jaar bij ons woont is geplaatst in een observatiekliniek ivm vermeende problemen volgens de jeugdzorg. Een kinderpsychiater en diverse observatieklinieken hebben een opname gecontraindiceerd maar de jeugdzorg heeft voor elkaar gekregen dat ze toch opgenomen werd in een kliniek. Hieronder het vervolg.

Afgelopen woensdag hadden we een gesprek op de observatiekliniek, eigenlijk het eindgesprek. De eindconclusie was eigenlijk dat de strijd tussen bureau jeugdzorg en de pleegouders en de biologische moeder moest stoppen. Dat een overplaatsing voor dit kind traumatisch zou zijn. Dat het met dit kind ontzettend veel slechter was gegaan sinds de opname en dat een kindertehuis dus zeker geen optie voor haar zou zijn.

Vanmiddag werden we dus verwacht bij bureau jeugdzorg om te horen welke conclusie ze hadden getrokken en wat het beste voor dit kind zou zijn. De uitslag was ondanks dat het voor ons al voorspelbaar was naar aanleiding van de conclusie bij de observatiekliniek toch zeer verbijsterend. Ze gaan haar naar haar biologische moeder terugplaatsen. 8 jaar lang is een overplaatsing naar de biologische moeder tegengehouden door bureau jeugdzorg en waarschijnlijk terecht omdat de biologische moeder niet (goed) voor haar kon zorgen. Het is een kind met een behoorlijke problematiek en de moeder is niet in staat dit te handelen. Er is door diverse onderzoeken naar voren gekomen dat moeder de opvoeding niet aan zal kunnen en het is door de hoge raad aangegeven dat er kanttekeningen geplaatst moeten worden bij een verblijf bij moeder.

Dit kind zit door de opname, door alle onzekerheden die er de afgelopen 15 weken voor haar zijn geweest en door alles wat er daarvoor gebeurt is enorm in de knoop. En toch beweert bureau jeugdzorg dat terug naar haar biologische moeder de beste optie zou zijn voor haar. Ze gaan voorbij aan het feit dat wij (haar pleegouders) door haar worden gezien als papa en mama, ze gaan voorbij aan het feit dat ze een half jaar geleden hebben gezegd dat ze definitief niet meer teruggeplaatst zou worden naar de biologische moeder. Ze gaan voorbij aan het feit dat ze terugplaatsing naar de moeder altijd zelf gecontra indiceert hebben.

Het is natuurlijk koffiedik kijken wat we nu doen maar dat het natuurlijk op een keer hartstikke fout gaat is nu al wel duidelijk. Ik zal zeker niet zeggen dat de moeder niet al haar liefde kan geven, maar met liefde kom je er niet met dit kind. Ze heeft heel veel meer nodig wat de biologische moeder niet kan bieden. Wat gebeurt er met haar als het fout gaat bij haar biologische moeder? Komt ze dan alsnog in een tehuis? Hoeveel vertrouwen heeft ze dan nog in volwassen mensen? Wat zal dat met haar doen in de pubertijd? Zal ze nog in staat zijn zich ooit goed te hechten? creeeren we hier een gewetenloos meisje wat dadelijk in de gevangenis belandt omdat ze iemand in koele bloede heeft vermoord? Wat doet het met de moeder als het haar niet lukt? Zal zij zich groot willen houden ten opzichte van de buitenwereld? Zal zij haar kind desnoods met geweld laten luisteren om maar te laten denken dat het goed gaat?

Het is inderdaad allemaal koffiedik kijken en dit zijn uiteraard doemscenario’s.Maar hoevaak hebben we nu al niet van de jeugdzorg gehoord dat ze niet wisten dat het zo erg was? Dat ze zich er makkelijk uitpraten. Dat er geen aanleiding was om te twijfelen aan de moeder of opvoeder.

Hoeveel kans van slagen heeft dit geheel?

Aan u de keus, gaan ze hier de fout in of …………………………………….?????