Inhoudsopgave
Aantal woorden
Koppen en alinea’s
Inhoudsopgave gebruiken
Inhoudsopgave gebruiken
Interne links
De Schrijver
Op internet heeft een schrijver nog meer verantwoordelijkheid tegenover zijn lezer, omdat de huidige beeldschermtechniek niet erg aangenaam langdudrig lezen is. Zolang de beeldschermtechniek nog niet goed genoeg is voor langdurig lezen is het natuurlijk aan te raden om artikelen te schrijven die niet vragen om langdurig lezen.
Verder heeft de schrijver op internet nog het nadeel, dat zijn lezer geen boekenlegger kan gebruiken. Hoewel sommige browsers wel zo goed zijn dat ze onthouden welke pagina openstaat.
Als schrijver moet je dus extra je best doen om je lezer het zo leuk mogelijk te maken. Zeker naarmate je artikelen langer worden dan een enkel beeldscherm. Vaak zijn de adviezen aan auteurs van internet artikelen dan ook om je artikelen niet te lang te maken of je artikelen op te delen in meerdere pagina’s. Sommige blogsoftware laat dat alleen toe met enig kunst en vliegwerk. Terwijl de software achter wikipedia, mediawiki, gemaakt is om lange artikelen te publiceren op internet.
Auteurs op Artikeltjes.com of LeerWiki hebben wat dat betreft dus een voorsprong op andere sites. Artikeltjes.com werkt met html en LeerWiki met de software van mediawiki. Daardoor kun je bijvoorbeeld pagina interne links maken.
Schrijfadviezen
Het bekendste en belangrijkste advies dat een schrijver gegeven kan worden als het gaat om artikelen op internet en beeldscherm is:
Zorg ervoor dat je taal goed is. Of zorg ervoor dat duidelijk is dat je niet in je moedertaal schrijft.
Dat betekent dus dat je of je artikel nog een keer doorleest voordat je het plaatst of laat doorlezen. Of dat je als je niet zeker weet hoe je iets schrijft je uitzoekt hoe het geschreven wordt voordat je publiceert. Wat natuurlijk ook kan is kijken of je een ander woord kunt gebruiken waarvan je wel de schrijfwijze kent.
Natuurlijk zijn de meeste lezers lui en lezen over veel taalfouten heen. Maar een opvallende fout die zelfs luie lezers zullen zien is het wisselen tussen verleden en tegenwoordige tijd. Dus schrijf niet iets in de tegenwoordige tijd wat in het verleden is gebeurd, terwijl je daarvoor net in de verleden tijd hebt geschreven. Bijvoorbeeld:
De Batavieren kwamen de Rijn op vlotten afgezakt. Terwijl de Romeinen nog geen nederzetting hebben in Nederland.
Doe dat twee keer en je lezer is in de war en haakt waarschijnlijk af.
Aantal woorden
Een volgend advies is dan vaak:
Hou het tussen de vijfhonderd en duizend woorden. Moet je meer woorden gebruiken kijk dan of je er twee artikelen van kunt maken.
De lezer zal je dankbaar zijn als je je artikel opdeelt. Het voordeel van twee artikelen is namelijk dat je als schrijver de lezer een boekenlegger geeft, die hij zelf niet kan aanbrengen.
Koppen en alinea’s
Het volgende advies gaat dan over het gebruik van koppen en alinea’s:
Gebruik waar mogelijk hoofd- en subkoppen om je verhaal op te delen. Pas liever witregels toe tussen alinea’s dan alleen maar regeleindes.
Het gebruik van koppen heeft ook nog eens als voordeel naast het bieden van een structuur, dat je bijvoorbeeld een inhoudsopgave kunt maken. Maar ook de zoekmachines vinden koppen geweldig, omdat het de indexering vereenvoudigt. Helemaal als je vervolgens ook nog eens de woorden uit de kop gebruikt in de paragraaf.
Links gebruiken
Ook handig is om in je tekst links aan te brengen naar onderwerpen die samenhangen met je artikel. Schrijf je bijvoorbeeld dat een artiest andere artiesten heeft geïnspireerd en noem je die artiesten dan specifiek, zorg dan voor een link naar dat artikel. Je lezer zal je dankbaar zijn voor je extra informatie. Denk daarbij niet:
“Maar dan ben ik die lezer kwijt.”
De meeste lezers zijn juist dankbaar voor het feit dat je ze helpt met verwijzingen naar extra informatie en zullen de volgende keer dus eerder kiezen voor een artikel van jou dan van iemand anders. Zeker als ze het idee hebben dat die ander ze alleen maar op zijn artikel en site wil houden. Hoe meer je lezers probeert in te sluiten, hoe kleiner de kans dat ze nog bij je langs willen komen. Waarbij je ook niet moet vergeten dat een lezer heel eenvoudig de sluitknop van het venster kan gebruiken om je artikel te verlaten. Je kunt een lezer dus niet dwingen om jouw artikel te lezen alleen maar ten dienste zijn.
Inhoudsopgave gebruiken
Als een artikel heel lang wordt, dan is het aan te raden om een inhoudsopgave mee te geven. Op het eerste oog ziet het er vreemd uit, maar het is weer een extra handvat voor je lezer om te gebruiken. Niet alleen krijgt de lezer een kort overzicht van het artikel. Hij heeft ook meteen een structuur voor ogen. Verder is het ook nog een soort boekenlegger. De lezer kan nu namelijk makkelijk onthouden waar hij is gebleven. Hij hoeft ook niet het hele artikel te herlezen als hij halverwege wil of moet stoppen, maar kan gewoon op de link in de inhoudsopgave klikken en naar dat deel van het artikel springen waar hij is gebleven.
Inhoudsopgave maken
Het is dus handig om een inhoudsopgave te maken voor je lezer, maar hoe doe je dat dan in html.
Zoals met alle inhoudsopgaves werk je eigenlijk achterstevoren. Hoewel je soms ook kunt stellen dat de inhoudsopgave de basisbegrippen in je artikel omvatten, dus zou je kunnen stellen dat je altijd kunt beginnen met je inhoudsopgave. Alleen heet een inhoudsopgave die je als basis gebruikt voor het starten van je artikel natuurlijk geen inhoudsopgave maar een verhaalstramien. Vervolgens schrijf je op basis van het stramien of een synopsis je verhaal. Naarmate je verhaal langer wordt is het advies dan altijd om met witruimtes te werken en koppen. Die koppen kun je dan vervolgens gebruiken in je inhoudsopgave. Je zou het dus ook om kunnen draaien, je zou kunnen uitgaan van je koppen en op basis daarvan je verhaal schrijven, zodat je meteen al je inhoudsopgave hebt.
Interne links
Het maken van een inhoudsopgave in html gebeurt met interne links. Dat is dus iets anders dan externe link. Externe links brengen de lezer naar een andere site. Interne links blijven op dezelfde site en zelfs dezelfde pagina. Voor een inhoudsopgave is dat dus heel handig.
De code die je nodig hebt voor interne links is hetzelfde als voor externe links, met uitzondering van het kruis na de href=”:<a href=”#benoemde locatie op pagina”>Naam</a>Het verschil tussen interne en externe links is het feit dat je bij een externe link nu klaar zou zijn, terwijl je bij een interne link zelf moet aangeven waar de link naar toe moet. Je moet dus een code aanbrengen in de tekst zodat een browser weet waar hij moet zijn. Die code voor het aangeven van een locatie waar een interne link naar verwijst is:
<a name=”benoemde locatie op pagina”>Naam</a>
In een voorbeeld gebaseerd op deze pagina krijg je dan de volgende codering:
De interne link: <a href=”#Inhoudsopgave”>Naar boven</a>
De locatie op de pagina waarnaar verwezen wordt met de interne link:
<a name=”Inhoudsopgave”>Inhoudsopgave</a>
Op het eerste gezicht lijkt het dus ingewikkeld, maar uiteindelijk is het gewoon een kwestie van het volgen van een simpel html codering. Waarna je je lezer een mooie inhoudsopgave hebt gegeven.
Afbeeldingen
Je bent een schrijver door Leslie Erin
Schrijver door
Don LaVange
Schrijven op de computer door Vancouver Film School
