Als Mozes door God geroepen wordt om het volk Israël te bevrijden uit Egypte, is hij daar niet blij mee. Zijn eerste reactie is: Heer, stuur maar iemand anders. Exodus 4 vers 13. Terwijl hij 40 jaar daarvoor vond dat zijn volk nodig bevrijd moest worden. Waarom was hij zo veranderd en waarom is het zo moeilijk voor veel christenen om te gaan doen wat God wil?
De eerste stap om God te volgen begint in je gedachten, ik kan het niet of ik wil het niet. Ook ons verleden speelt een grote rol in het gevoel het niet te kunnen. Door alle mislukkingen en tegenslagen uit het verleden heb je snel het gevoel van onmacht en het gevoel dat het nooit zal lukken. Je laat dan je verleden je toekomst bepalen. Ale je eenmaal er voor kiste om het verleden niet bepalend te laten zijn voor je toekomst, dan is de eerste stap gezet naar een zinvol leven met God. God vraagt niet om je teleurstellingen en mislukkingen steeds weer naar boven te halen om jezelf te bewijzen dat het nooit iets wordt met je ambitie om God te volgen.
Mozes
Toen Mozes geboren werd was dat in een tijd dat de Joodse moeders hun zoontjes in de rivier de Nijl moesten gooien, zodat ze zouden verdrinken. De Egyptische farao wilde het volk doden en dacht dat te doen door alle jongetjes te laten doden, zodat er uiteindelijk geen volk meer zou zijn. Doordat zijn moeder dat niet kon, maar hem ook niet meer thuis durfde te houden maakte ze een mandje en legde Mozes daarin. Ze vertrouwde erop dat God zijn leven zou leiden. Dat deed God op een bijzondere manier. Het mandje met Mozes werd gevonden door de Egyptische prinses die in de Nijl wilde baden. Zij wilde het kind houden, maar vroeg aan de moeder of zij het kind wilde voeden en bij haar zou brengen als hij geen borstvoeding meer kreeg. Mozes is verder opgevoed aan het hof van de prinses, maar wist dat hij bij dat andere volk hoorde.
Dan maakt hij een grote fout. Als hij zijn volk ziet lijden onder het geweld van de farao, doodt hij een Egyptische opzichter die zich misdroeg tegen een van de slaven. Hij dacht iets groots en geweldigs voor zijn volk en God te doen, mar zijn timing en zijn methode waren niet die van God. Na het doden van de Egyptenaar stond er een prijs op zijn hoofd en moest hij vluchten. Hij vluchtte naar Midian en kwam in dienst bij een grote schapenfokker als herder. Zo speelde de volgende 40 jaar van Mozes af in de woestijn, waar zijn dromen om zijn volk te bevrijden verzandden.
God roept
Als God Mozes roept en hem naar Egypte wil laten gaan om zijn volk te redden, zag Mozes dat helemaal niet meer zitten. Hij had geen ambitie meer om Gods werk te doen. Hoewel God een aantal keren laat zien hoe het wel mogelijk is, stribbelt Mozes op allerlei manieren tegen.
Wie ben ik, vraagt hij in Exodus 3 vers 11. Hij had het voordeel dat hij opgegroeid was aan het hof van farao, kende de taal en de gewoontes van de farao, maar voelde zich nu alleen maar een onbeduidend herdertje.
Hij vraagt ook, wat hij moet zeggen in Exodus 3 vers 13. Hij ziet zichzelf niet naar het paleis gaan, de farao aanspreken of tegenspreken. De farao is immers een sterke leider met veel macht.
Maar ondanks alle protesten, gevoelens van mislukking en ondanks de foute besilissingen die hij gemaakt heeft in het verleden is Mozes op weg gegaan om te doen wat God van hem vroeg. En met Gods hulp werd Mozes een van de grootste leiders aller tijden.
Zo kunnen in ieders leven mislukkingen en verkeerde beslissingen je tegenhouden om te doen wat God van je vraagt, maar God kijkt niet naar je verleden, Hij helpt je zelfs door alle moeilijkheden heen en laat je grote dingen doen in Zijn naam.
