Bewuste en onbewuste processen
Onder normale omstandigheden kan je vanuit je ratio beoordelen hoe je gaat reageren. Dit lijkt een onbewust proces, maar is het niet. Je ratio wikt en weegt en uit zich in een reactie. Spreekt voor zich dat dit razendsnel gaat, vandaar dat het voelt als een onbewust proces. Als de situatie precair is kan de aan te maken adrenaline, een hormoon, je die extra scherpte geven. Het kan vervolgens ook maken dat je primair gaat reageren, iets wat mogelijk onder normale omstandigheden niet zou gebeuren. En dan zijn er nog meer redenen die je anders laten reageren dan normaal, bijvoorbeeld van uit het “anders” willen zijn. Denk hierbij ondermeer aan:
Onderscheidend (willen) zijn
Creativiteit van de vrije geest
Wat betekent dit in de praktijk?
Wie ben jij: unieke persoonlijkheid
Ieder mens is uniek en met dat aspect als uitgangspunt moet er ook direct gezegd worden dat de mens feitelijk een kuddedier is. Wat het unieke aspect weer onderuit haalt én we vereenzelvigen ons niet graag met het kudde dier, maar is wel de praktijk. Neem als voorbeeld eens de trends die ons op allerlei vlakken voorgezet worden. We kleden ons in de modekleuren, vormen ons interieur conform de mode, gaan netjes naar school en willen daar onderdeel van een groep zijn. Tijdens de puberteit is het nog erger, want je valt buiten de boot als je er niet aan mee doet.
Dit alles geldt voor de het overgrote deel van de mensheid en toch proberen we die ene unieke mens te zijn. Onderscheidend vermogen maakt een van de kudde toch een beetje uniek (wat in letterlijke zin immers ook zo is) en hoewel dat soms ook vechten tegen de bierkaai kan betekenen, wordt het gemakkelijker naarmate de acceptie van de rest groter wordt. Als iemand als goudeerlijk te boek staat is dat positief, net zoals niet zelfzuchtig zijn en humorvol (binnen gewenste grenzen). Daar staat tegenover dat bijvoorbeeld de creatieve geest meestal niet direct opgepakt zal worden. De gedachtegang van de creatieve geest is anders en de link die deze man of vrouw maakt, wordt vaak niet door de massa opgepakt.
Maar belangrijker is wanneer we iets of iemand als uniek betitelen en het waarom daarbij. Het uniek zijn, daar waar het proces niet vanzelf gaat, vertalen we vaak naar datgene wat dicht bij ons staat of zelfs geadoreerd wordt. Dat legt direct het lijntje naar het unieke wat we zelf zo graag zijn, het droombeeld. We brokkelen het unieke aspect vervolgens weer net zo hard af, want neem nu de artiest die je adoreert. Daar wil je op lijken, je wilt met anders volgers samen zijn en dat maakt vervolgens weer dat je onderdeel van de kudde bent. Een lastig proces en dus moet je je afvragen of je uniek zijn als middel of doel wilt zien.
Wie ben jij: vrije geest
De echt vrije geest trekt zich niets aan van het zogenaamde kudde gedrag en gaat, vaak al vanaf jonge leeftijd, zijn/haar gang. Dat maakt ook dat menig vrije geest alleen staat of wellicht is dat sowieso meestal het geval. Maar de vrije geest is niet geconditioneerd en dat maakt dat hij/zij de eigen weg volgt, voor veel indrukken, meningen en ontwikkelingen open staat en dus een ruime blik heeft. Niet zelden gaat het samen met de creatieve geest en dat maakt dat de vrije geest ook vaak niet door de grote groep begrepen wordt.
Dit is niet te simuleren, je bent het of je bent het niet. Je kunt je wel ontwikkelen, want als je beperkt opgevoed wordt, kan het zijn dat je op latere leeftijd “tot bloei” komt. Je zelfstandig of met hulp van jezelf leert kennen en leert open staan voor zaken. Mensen die een dergelijk proces doorlopen, noemen het vaak “het juk van de jeugd van zich afgooien”. Waar overigens geen waarde oordeel naar ouders/opvoeders ligt, maar waar de persoon in kwestie slecht op latere leeftijd het hele spectrum ziet c.q. leert kennen.
Spiegeltje spiegeltje…
De spiegel zegt alles en niets. Enerzijds zie je jezelf zoals je jezelf ziet en dat is bijna altijd net iets negatiever dan een ander je ziet. Zo werkt de geest nu eenmaal. Maar wat er van binnen zit, zie je niet en is ook niet te herleiden uit je spiegelbeeld. Waarbij mogelijk de ogen een kleine uitzondering zijn.
Jezelf leren kennen en er blij mee zijn is of niet, gaat verder dan af ent oe in de spiegel te kijken. Ben je tevreden dan is het goed, ben je niet tevreden werk dan aan jezelf. Enerzijds kan je tot je dood leren en anderzijds moet je het alleen doen voor jezelf en niet voor je spiegelbeeld of de buitenwereld. Alles bij elkaar nog niet zo eenvoudig jezelf echt te leren kennen én te ontwikkelen.
