Het is gelukt; “Mijn bedrijf” bestaat deze maand twee jaar. Maar voelt dat ook zo? Mag ik mijzelf al een echte ondernemer noemen? Is mijn leven echt zo flexibel en besluitvaardig? En welke risico’s heb ik genomen? Hoe goed ken ik de mensen om mij heen? Stel; ik doe ‘s morgens mijn administratie, probeer online te netwerken, moet vervolgens racen voor een dramalesje maar ik kan dat wel praktisch combineren met een ander talent. Zonder te vergeten welke mensen zich om mij heen bewegen. Hoe….?
Stop! Hier raken we beide de weg kwijt! Natuurlijk zou ik aan de hand van een lijstje ondernemerskwaliteiten en feiten mezelf en de afgelopen twee jaar kunnen evalueren. Geloof jij dan nog dat mijn evaluatie creatief en origineel is?
Conclusie; ik ben dus geen standaard- ondernemer.
Ik doe het liever op mijn eigen manier. Zoals altijd met een vleugje koppigheid van de stier en zo wispelturig als de tweeling kan zijn. Vergeet niet; die stier kan doordauwen en de tweeling kan aanpassen. Tegenstrijdig. Maar geboren worden op een grens en vervolgend jezelf feliciteren met twee sterrenbeelden, ja dat is ook tegenstrijdig. Op die tegenstrijdige manier heb ik het de afgelopen twee jaar ook gedaan.
In mijn leven:
Bedenk je iets dat “anders” is.
Zoek je de benodigdheden of eventuele mensen uit die je gaan helpen.
Beleef je het maakproces intens.
Evalueer je datzelfde ritueel totdat je groen ziet.
Ik verander, mijn werk veranderd, soms wekelijks, soms dagelijks, af en toe in het tijdsbestek van een uur. Dat is mijn kracht veranderen, ik improviseer voordat ik transformeer. Ik zie mijzelf redactioneel bezig zijn voor het item dat ik zelf ga presenteren. Lukt dat? Ja en nee; ik moet flexibel zijn maar ook doelgericht. Groei ik? Ja! En daarom groeit mijn bedrijf ook; “wij, tweeling en stier- hebben lef.
Net zoveel lef als het meisje dat vroeger meedeed aan een playbackshow, of de tiener die voor de hele klas theater schreef. De puber die een theaterwerkplaatsproductie ging maken en de adolescent die een bedrijf begon. Ik denk dat de tweeling en de stier symbool staan voor mijn jeugd en reis. Zij dwingen mij iets te ondernemen. Zo kan ik compleet met aktetas, werkmappen en de nieuwste mobiele gadget op pad gaan om die “ene” klus binnen te slepen…. en vervolgens die zelfde aktetas vol proppen met kindercd’s en clownsneuzen. Omdat het allemaal iets te serieus werd.
Ik ben nog steeds vandaag een presentatrice, volgende week actrice en komende maand schrijfster. Ik wil niet kiezen. Soms wil ik niet doelgericht zijn of me bezig houden met kennis van de markt en financieel inzicht. Wat overigens zeker niet wil zeggen dat ik me niet voor de volle 100% zal geven voor, tijdens en na een project. Mocht dat project van mijzelf zijn dan kan het onderweg een stuk of 200 keer veranderen. En zo niet; dan is het volgende project bijna altijd onvergelijkbaar met het vorige. Kortom ondernemen is voor mij een creatief en transmutabel proces; óók de komende twee jaar.
En jij!? Heb je ze gevonden die kwaliteiten en feiten? Hoe voelt dat? Herkenbaar? Angstaanjagend of gewoon als iets wat erbij hoord? …
