De MotoGP is de hoogst haalbare klasse in de motorsport op asfalt, daarom ook wel de koningsklasse genoemd. De klasse bestaat sinds 2002 en is de opvolger van de 500cc-klasse. Samen met de 125cc-klasse en de 250cc-klasse vormt de MotoGP de Grand Prix wegraces, die door de Fédération Internationale de Motorcyclisme ( FIM) georganiseerd wordt.
Een MotoGP-seizoen loopt van ongeveer half maart tot begin november. Daarna begint een lange periode van testen. Ieder seizoen worden er 18 races gereden op circuits over de hele wereld in 16 verschillende landen. De nederlandse Grand Prix vindt jaarlijks plaats op het TT Circuit Assen en is met meer dan 100.000 bezoekers op de wedstrijddag het grootste eendaagse sportevenement van Nederland.
Op dit moment bestaat de MotoGP uit 11 teams en 20 coureurs. De merken die meedoen in het kampioenschap zijn: Honda, Yamaha, Suzuki, Kawasaki en Ducati. De motoren waarop geraced wordt zijn exclusief voor de MotoGP ontworpen en gebouwd en kunnen dus niet door de consumenten gebruikt worden. De MotoGP wordt ook wel de Formule 1 voor motoren genoemd.
Tot seizoen 2007 moest de cilinderinhoud van de motor 990cc bedragen. Vanaf 2007 is dat teruggedraaid naar 800cc om de spanning en veiligheid ten goede te komen. Dat de MotoGP een zeer gevaarlijke sport is werd nog eens bewezen door de dramatische crash van Daijiro Kato. Na wereldkampioen te zijn geworden in de 250cc-klasse debuteerde hij in 2002 op een Honda in de MotoGP. Hij eindigde dat jaar als 7e in de eindstand met twee tweede plaatsen als beste resultaten en ontving de prijs ‘rookie of the year’. Het jaar daarop ging het mis. Tijdens de eerste race van het seizoen 2003, de Grand Prix van Japan op het circuit Suzuka, crashte Kato in de negentiende ronde van de wedstrijd. Hij knalde met 200 kilometer per uur tegen een muur en liep letsel op aan zijn hoofd, nek en borst. Na 2 weken in coma te hebben gelegen overleed hij op 20 April 2003.
Een MotoGP race begint vanaf de start-grid, die drie startplaatsen per rij biedt. De startplaatsen zijn vastgelegd middels qualificatie-trainingen die de dag ervoor hebben plaatsgevonden. De snelste coureur bemachtigd de pole position en staat daarmee op de beste plaats. De lengte van een race ligt tussen de 95 km en 130 km en duurt ongeveer drie kwartier. Een race wordt van start tot finisch zonder pit-stops verreden. Mocht het gaan regenen tijdens de wedstrijd, dan kunnen de rijders in de pits overstappen op hun 2e machine die met regenbanden klaar staat. Regent het echter al voor de start, dan wordt er gestart met regenbanden en worden er ook geen pit-stops gemaakt. Wanneer het droog is wordt er op slicks gereden, oftewel banden zonder profiel. Het bandenmerk verschilt per team en tegenwoordig zelfs per rijder. Zo wordt er met Michelin, Bridgestone en Dunlop gereden.
Uiteraard gaat het erom om als eerste de finish te halen. De eerste 15 rijders krijgen punten. De eerste krijgt er 25, de tweede 20, de derde 13 enzovoort. Wie aan het einde van het seizoen de meeste punten heeft binnengehaald is de nieuwe wereldkampioen.
Valentino Rossi heeft de grootste staat van dienst in de MotoGP. Hij won het kampioenschap in 2002, 2003, 2004 en 2005. In 2006 werd zijn titelreeks verbroken door Nicky Hayden, mede door de pech van Rossi en de constantheid van Hayden zelf. Rossi wordt nipt tweede. Het jaar daarop is Rossi vastbesloten revanche te nemen. Ook is 2007 het jaar van de invoer van de 800cc motoren en naarmate het seizoen vordert blijkt het Yamaha team van Valentino Rossi de zaakjes niet goed op orde te hebben. De motor komt veel vermogen te kort om de pijlsnelle Ducati van Casey Stoner bij te houden. Stoner rijdt een fabuleus seizoen en wint het wereldkampioenschap en bezorgt Ducati haar eerste titel sinds de terugkeer van het merk in 2003. Valentino Rossi word 3e in het kampioenschap achter de Honda rijder Dani Pedrosa. Andere bekende rijders zijn Loris Capirossi, Colin Edwards, Nicky Hayden en Marco Melandri.
Iedere coureur bepaalt zelf het nummer dat bij de rijders hoort. Dat kan de plaats zijn die het jaar daarvoor behaald is in de eindstand, maar de meeste rijders hebben hun eigen nummer. Hier een overzicht van alle teams, bandenmerken, coureurs, land van herkomst en de startnummers van de coureurs van het komende seizoen 2008.
Fiat Yamaha Team
46 Valentino Rossi Italië Bridgestone
48 Jorge Lorenzo Spanje Michelin
Repsol Honda Team
2 Dani Pedrosa Spanje Michelin
69 Nicky Hayden U.S.A. Michelin
Ducati Marlboro_ Team
1 Casey Stoner Australië Bridgestone
33 Marco Melandri Italië Bridgestone
Rizla Suzuki Team
7 Chris Vermeulen Australië Bridgestone
65 Loris Capirossi Italië Bridgestone
San Carlo Honda Gresini Team
56 Shinya Nakano Japan Bridgestone
15 Alex De Angelis San Marino Bridgestone
Kawasaki Racing Team
21 John Hopkins U.S.A. Bridgestone
13 Anthony West Australië Bridgestone
Yamaha Tech3 Team
52 James Toseland Groot Britannië Michelin
5 Colin Edwards U.S.A. Michelin
Alice Ducati Team
24 Toni Elias Spanje Bridgestone
50 Sylvain Guintoli Frankrijk Bridgestone
JiR Scot Team Honda
4 Andrea Dovizioso Italië Michelin
LCR Honda Team
14 Randy de Puniet Frankrijk Michelin
Team Roberts ( onzeker over deelname 2008)
80 Curtis Roberts U.S.A. Michelin
Legendes
Zoals in iedere sport heeft ook de MotoGP zo zijn legendes. Hieronder een opsomming van de grootste Grand Prix Coureurs van vroeger tot nu:
Mike Hailwood ( Mike the Bike), heeft 10 wereldtitels op zijn naam staan waarvan 4 in de koningsklasse. Hij komt uit Groot Britannië en wint in 1961 zijn eerste wereldtitel op een 250cc Honda. Tot en met 1967 wint hij alleen maar titel en in 1967 wint hij er zelfs 2. In 1968 wordt Hailwood aan de kant gezet door Honda en lijkt de cariere voorbij. Tien jaar later keert hij in de klasse die later de Superbike zou gaan heten. Dat jaar wordt hij wereldkampioen. In 1981 overlijdt Mike Hailwood na een aanrijding met een vrachtauto waar ook zijn 9-jarige dochter bij om het leven komt.
Giacomo Agostini ( Ago), wordt, met 15 wereldtitels op zijn naam, door vele genoemd als de ‘allerbeste aller tijden’. De italiaan begint zijn cariere met heuvelklim-wedstrijden. Toen Hailwood in 1966 vertrok bij Mv Agusta werd Agostini zijn opvolger en won dat jaar meteen de 500cc wereldtitel. Het jaar daarop doet hij dat nog eens dunnetjes over. Van 1968 tot en met 1972 haalt hij niet alleen de 500cc titel maar is hij ook in de 350cc-klasse de allerbeste. In 1973 pakt hij alleen de 350cc titel. In 1974 volgt de overstap naar Yamaha en ook met de Japanse machine wordt hij wereldkampioen in de 350cc klasse. Het jaar daarop wordt hij voor de laatste keer kampioen op een Yamaha in de 500cc klasse. In 1977 komt officieel een einde aan zijn motorcariere. Na 2 jaar aan autosport te hebben gedaan begint hij een eigen motorteam in 500cc-klasse. Ook als teammanager is hij succesvol.
Phil Read ( The Prince of Speed), is de eerste coureur die wereldkampioen weet te worden in de 125cc, 250cc en de 500cc-klasse. De engelse coureur is ook de eerste die Yamaha in 1964 haar 250cc titel bezorgd. Het jaar daarop verdedigt hij succelvol zijn titel. In 1968 krijgt Read de opdracht om de 125cc titel binnen te halen en de 250cc titel over te laten aan zijn teamgenoot. Nadat Read de 125cc titel gewonnen heeft negeerd hij Yamaha’s wens om de 250cc titel aan zijn teamgenoot te laten en wint ook de 250cc. Yamaha besluit Read hierna nooit meer een contract aan te bieden. In 1971 keert hij terug in de Grand Prix en wint de titel op een Yamaha die geen steun krijgt van de fabriek. In 1972 stapt hij over naar MvAgusta om in 1973 en 1974 de 500cc titel met het merk te pakken. In 1976 beeindigt Read zijn cariere na een teleurstellend seizoen bij Suzuki. In totaal is hij 7 keer wereldkampioen geweest.
Barry Sheene, komt als zoon van een GP-monteur al op jonge leeftijd in aanraking met motorsport. In de vroege jaren 70 is hij redelijk succesvol in de lichtere klassen maar hij wint daar geen titel. Na een zware valpartij maakt hij wonderbaarlijke comeback. In 1976 en 1977 wordt hij wereldkampioen in de koningsklasse op een Suzuki. Sheene is zeer geliefd bij het publeik, mede door zijn flamboyante levensstijl en zijn stevige uitspraken in de pers. Zijn startnummer 7 staat hij niet meer af, ook niet als hij de nummer 1 op zijn motor mag plakken na het winnen van de titel. Na een overstap naar Yamaha in 1982 lijkt hij weer op naar de titel maar in de training van de Britse GP gaat het weer mis. Een zeer zware crash met meerde coureurs maakt een einde aan zijn titelkansen. Net als in ’75 wordt er gevreesd voor zijn leven maar ook deze keer komt hij er bovenop. In 1984 rijdt hij zijn laatste seizoen en wordt zesde in de eindstand. In 2002 sterft de Britse volksheld op 52-jarige aan kanker.
